چهار خصلت نیکو

13) يا بُنَىَّ ٱحْفَظْ عَنِّى أَرْبَعًا وَ أَرْبَعًا لا يَضُرُّكَ مٰا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ: إِنَّ أَغْنَى ٱلْغِنَى ٱلْعَقْلُ؛ وَ أَكْبَرَ ٱلْفَقْرِ ٱلْحُمْقُ؛ وَ أَوْحَشَ ٱلْوَحْشَةِ ٱلْعُجْبُ؛ وَ أَكْرَمَ ٱلْحَسَبِ حُسْنُ ٱلْخُلْقِ. يا بُنَىَّ إِيَّاكَ وَ مُصٰادَقَةَ ٱلْأَحْمَقِ فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّّكَ؛ وَ إِيَّاكَ وَ مُصٰادَقَةَ ٱلْبَخِيلِ فَإِنَّهُ يَقْعُدُ عَنْكَ أَحْوَجَ مٰا تَكُونُ إِلَيْهِ، وَ إِيَّاكَ وَ مُصٰادَقَةَ ٱلْفٰاجِرِ فَإِنَّهُ يَبِيعُكَ بِالتَّافِهِ، وَ إِيَّاكَ وَ مُصٰادَقَةَ ٱلْكَذَّابِ فَإِنَّهُ كَالسَّرٰابِ يُقَرِّبُ عَلَيْكَ ٱلْبَعِيدَ، وَ يُبَعِّدُ عَلَيْكَ ٱلْقَرِيبَ.(حکمت37)

پسر جانم، چهار نكته در فضايل و چهار نكته در رذايل از من ياد گير، تا هيچچيز به تو ضرر نرسانَد: بىنيازترين بىنيازى عقل است؛ بزرگترين نادارى نابخردى است؛ بالاترين وحشت، خودپسندى است؛ و ارزندهترين تبار، اخلاق نيكوست. فرزند جانم، از دوستى با احمق بپرهيز، كه اگر خواهد به تو سودى رسانَد سرانجام به تو ضرر زند؛ از دوستى با بخيل نيز دورى كن، كه آنچه را سخت بدان نيازمندى از تو مضايقه كند؛ و همچنين از دوستى با فاسق و فاجر بپرهيز، كه تو را به پشيزى فروشد؛ و بالاخره با دروغگو هرگز دوست مشو، كه چونان سراب است و با جادوى كلامش دور را نزديك، و نزديك را دور جلوه دهد.